در این مقاله قصد داریم در مورد این سؤال که تعداد مقالات مهمتر است یا کیفیت مقالات، صحبت کنیم. فرض کنید در رزومه فردی 10 مقاله می‌بینیم، و شخص دیگری 2 مقاله اما به فرض در یک پوزیشن پست داک شخصی که مقالات کمتری داشت پذیرفته شده است. چرا؟
در کل نمی‌توان رزومه را از روی تعداد و یا کیفیت مقالات ارزیابی کرد زیرا این دو شاخص‌های یکسانی نیستند. در واقع شاخصی که امتیاز رزومه و مقالات را محاسبه می‌کند شاخص‌هایی مانند H-index است، میزان Cite یا رفرنس‌دهی به آن مقاله است. این‌ها شاخص‌های کمّی و عددی هستند که محقق می‌تواند آن‌ها را داشته باشد و سایت‌های مختلف مثل اسکوپوس، گوگل اسکالر این‌ها را به صورت اتوماتیک محاسبه کرده و ارائه می‌دهد.
وقتی یک محقق دارای H-index فرضاً 20 است دیگر از ایشان نمی‌پرسند با چه تعداد مقاله به این رقم رسیده‌اید. شاید با 20 مقاله و شاید با 5 مقاله این شاخص را گرفته باشد. بنابراین نمی‌توان به این سؤال پاسخ قطعی داد که تعداد مقاله مهمتر است یا کیفیت آن؟ ولی بسته به آن جایی که می‌خواهیم رزومه خود را ارائه دهیم باید برنامه‌ریزی کرد.
به عنوان مثال برای مصاحبه دکتری داخل کشور ما در حال حاضر عنوان شده که مقالات علمی پژوهشی داخلی و خارجی مرتبط با رشته تحصیلی 4 امتیاز دارند.
گفته نشده که مقاله دارای چه ایمپکت فاکتوری باشد، JCR مربوطه Q چند باشد یا علمی پژوهشی وزارت علومی باشد؛ هر مقاله‌ای که ایندکس علمی پژوهشی وزارتین داشته باشد و یا ISI باشد (JCR یا WoS) اسکوپوس یا ISC و یا پابمد باشد، شامل این بند می‌شوند و به همه 4 امتیاز تعلق می‌گیرد. اگر ما فکر می‌کنیم که می‌توانیم برای قبولی در مصاحبه، رزومه خود را تقویت کنیم و مثلاً 6 ماه فرصت داشته باشیم در این 6 ماه می‌توانیم تعداد 3 مقاله برای مجلات علمی پژوهشی WoS بنویسیم و یا یک مقاله برای مجله‌ای با ایمپکت 3.
اینجا بایستی که حتماً برای آن 3 مقاله برنامه‌ریزی کرد زیرا هر دو یک زمان می‌برد ولی برای مرکزی که قصد ارائه مقاله را داریم اگر 3 مقاله ارائه دهیم 12 امتیاز می‌گیریم ولی آن مقاله با اینکه ایمپکت بالایی دارد، برای ما 4 امتیاز می‌آورد. ملاک آن جایی است که می‌خواهیم رزومه را ارائه دهیم. اگر هدف ما اپلای است، در خارج از کشور، هم تعداد مقاله و هم کیفیت آن مهم است ولی اگر می‌توان تعداد بیشتری مقاله معمولی ISI و Scopus داشت لزومی ندارد که به جای چند مقاله، ما یک مقاله با ایمپکت بالا داشته باشیم.
پیشنهاد ما این است که تعداد مقالات را بیشتر کنیم البته با دارا بودن حداقل ایندکس در ISI و Scopus و مهمتر اینکه مجلاتی که کار می‌کنیم، ایندکس‌های شبکه‌های علمی-اجتماعی از جمله گوگل اسکالر هم داشته باشند و اینکه سعی کنیم با تعداد مقاله، شاخص‌های بین‌المللی که جهت ارزیابی محققین است از جمله H-index را افزایش دهیم. راهکارهایی مانند استفاده از ایمیل آکادمیک و یکسان در مقالات مختلف پبشنهاد می‌شوند.